Przykłady FJS
Widziałeś zapewne już wiele krótkich przykładów w kursie oraz opisie formalnym, a także parę dłuższych z porównania. Tutaj znajdziesz jeszcze więcej dłuższych przykładów zastosowania FJS.
Notacja
Tutaj znajduje się adaptacja preludium C-dur z I tomu Dobrze temperowanego klawesynu Jana Sebastiana Bacha, BWV 846. Używam w nim następujących konwencji przy stroju:
- 4:5:6(:15) dla trójdźwięków (czterodźwięków septymowych) durowych;
- 10:12:15(:18) dla trójdźwięków (czterodźwięków septymowych) molowych;
- 4:5:6:7 dla czterodźwięków septymowych dominantowych;
- 10:12:14:17 dla czterodźwięków septymowych zmniejszonych.
Znajduje się tu także przykład FJS-owego oznaczenia tonacji.
Posłuchaj:
Poniżej znajdziesz chorał, który jednocześnie porównuje FJS z systemami Helmholtza-Ellisa oraz Johnstona. Posłuchaj go tu:
Widziałeś zapewne wideo wprowadzające do FJS-u, umieszczone na stronie głównej. Tu rozpisano muzykę, która w nim występuje, w FJS-ie, również z porównaniem.
(*) Uwaga odnośnie do partytury: Ani Helmholtz-Ellis, ani Johnston nie potrafią zapisać alikwotu sto pierwszego. Zamiast 101/64 pojawia się tam 128/81 (Helmholtz-Ellis) i 8/5 (Johnston).
Wideo
Wszystkie powyższe trzy przykłady dostępne są również w wersji wideo:
Ponadto:
Ta interpretacja utworu Electric Counterpoint Steve’a Reicha w stroju naturalnym 5-limitowym wizualizuje strój za pomocą siatki dźwięków, podpisanej w FJS-ie.
Tutaj jest aranżacja fortepianowa muzyki z Minecrafta w stroju naturalnym 7-limitowym, który także przedstawia strój FJS-em.
Nazwy nut i interwałów
43-tonowa skala Genesis Harry’ego Partcha
1 | 15 | 111 | 2>75 | 2>5 | 211 | 2>115 | 25 | 2 | 27 | 3>7 |
3> | 3>5 | 3>11 | 35 | 4711 | 37 | 47 | 4 | 45 | 411 | 5>75 |
4<57 | 511 | 55 | 5 | 57 | 6>7 | 5117 | 6>5 | 611 | 65 | 6 |
67 | 77 | 7 | 75 | 7<511 | 711 | 7<5 | 7<57 | 811 | 85 | 8 |
21-tonowa skala Dantego Rosatiego
1 | 2>5 | 25 | 2 | 27 | 3>7 | 3>5 | 35 | 37 | 4 | 5>75 |
4<57 | 5 | 6>7 | 6>5 | 65 | 67 | 77 | 7 | 75 | 7<5 | P8 |
Strój Revelation Michaela Harrisona
+7:4 | |||||||
es7 | b7 | f7 | c7 | g7 | |||
f | c | g | d | a | e | h | +3:2 |
Strój Harp of New Albion Terry’ego Riley
+5:4 | |||||
ais25 | eis25 | his25 | |||
h5 | fis5 | cis5 | gis5 | dis5 | |
g | d | a | e | +3:2 |
Strój Well-Tuned Piano La Monte Younga
+7:4 | |||||
b7 | f7 | c7 | g7 | ||
c | g | d | a | e | |
d7 | a7 | e7 | +3:2 |
11-limitowy tonality diamond Harry’ego Partcha
1 | 3>7 | 4711 | 5>75 | 6>7 | 77 |
67 | 1 | 211 | 3>5 | 4 | 5 |
5117 | 711 | 1 | 2>115 | 3>11 | 411 |
4<57 | 6>5 | 7<511 | 1 | 25 | 35 |
37 | 5 | 611 | 75 | 1 | 2 |
27 | 4 | 511 | 6>5 | 7 | 1 |
Rozszerzenia JI-owe skali durowej
Pitagorejska skala durowa (7 stopni)
c, d, e, f, g, a, h, c
Skala durowa Ptolemeusza (7 stopni)
c, d, e5, f, g, a5, h5, c
Skala durowa Ptolemeusza z nadającym się do użytku trójdźwiękiem SII (8 stopni)
c, d5, d, e5, f, g, a5, h5, c
Całkowita skala durowa JI (12 stopni)
c, d5, d, e5, e, f7, f, g, a5, a, h5, c7, c
Skala alikwotowa do 64. alikwotu
c | c | g | c | e5 | g | b7 | c |
d | e5 | f11 | g | as13 | b7 | h5 | c |
des17 | d | es19 | e5 | f7 | f11 | fis23 | g |
gis25 | as13 | a | b7 | b29 | h5 | h31 | c |
c11 | des17 | d35 | d | d37 | es19 | es13 | e5 |
e41 | f7 | f43 | f11 | fis5 | fis23 | g47 | g |
as49 | gis25 | as17 | as13 | a53 | a | a55 | b7 |
b19 | b29 | h59 | h5 | h61 | h31 | c7 | c |
Listy skal
FJS-em zapisuję pełną listę tonów użytych w konkretnej kompozycji JI-owej. Na przykład tutaj znajdują się rozpiska dla dwóch kompozycji: Overture of Opulence oraz Meditations on a Medieval Theme Remix z mojego albumu Justin Tonation.
FJS pozwala bez problemu rozpoznać funkcję jakiegoś tonu, nawet jeśli z samego ułamka nic nie rozpoznaję (a często używam skomplikowanych ułamków). Na przykład 243/200 mało mi mówi, ale po przetłumaczeniu na 3>25 od razu rozpoznaję go jako 6/5 podniesione o jeszcze jeden komat syntoniczny. Inny przykład z innej mojej kompozycji, Symphony of the Elements: 729/640 nie jest szczególnie przejrzyste, ale 25 dużo bardziej; 9/8 podniesione o komat syntoniczny.